Οξείδιο σιδήρου

Τα οξείδια του σιδήρου είναι χημικές ενώσεις που αποτελούνται από σίδηρο και οξυγόνο . Υπάρχουν δεκαέξι γνωστά οξείδια σιδήρου και οξυδροξείδια , τα καλύτερα γνωστά από τα οποία είναι σκουριά , μια μορφή οξειδίου σιδήρου (III) .

Η σκόνη οξειδίου του σιδήρου και οξυδροξείδια είναι ευρέως διαδεδομένα στη φύση και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σε πολλές γεωλογικές και βιολογικές διεργασίες. Χρησιμοποιούνται ως μεταλλεύματα σιδήρου , χρωστικές , καταλύτες και σε θερμίτη και εμφανίζονται σε αιμοσφαιρίνη . Τα οξείδια σιδήρου είναι φθηνή και ανθεκτική χρωστική ουσία και βαφή, επιχρίσματα και χρωματιστές σκυροδέματα. Τα χρώματα που είναι συνήθως διαθέσιμα βρίσκονται στο "γήινο" άκρο της κίτρινης / πορτοκαλί / κόκκινων / καφέ / μαύρης περιοχής. Όταν χρησιμοποιείται ως χρωματισμό τροφίμων, έχει αριθμό Ε172.

Οξείδιο του σιδήρου υλικά απόδοση χρωστικές ουσίες που είναι μη τοξικές, μη μολυσματικές, αιθυλενίου-οξικού οξικού βινυλεστέρα ανθεκτικές και φωτισμένες. Τα φυσικά οξείδια του σιδήρου περιλαμβάνουν ένα συνδυασμό ενός ή περισσοτέρων οξειδίων σιδήρου ή σίδηρων και ακαθαρσιών, όπως μαγγάνιο, πηλό ή οργανικά. Το συνθετικό κόκκινο οξείδιο του σιδήρου μπορεί να παραχθεί με διάφορους τρόπους, σκόνη μελαμίνης, συμπεριλαμβανομένης της θερμικής αποσύνθεσης των αλάτων σιδήρου, όπως το σίδηρο θειικού, για την παραγωγή κόκκινου. Κατακρήμνιση για την παραγωγή κίτρινα, κόκκινα, καφέ και μαύρα. και η μείωση των οργανικών ενώσεων με σίδηρο (π.χ. νιτροβενζόλιο μειωμένη σε ανιλίνη παρουσία ιδιαίτερων χημικών ουσιών) για να παράγει κίτρινες και μαύρες. Οι κόκκινοι μπορούν να παραχθούν με τον υπολογισμό είτε κίτρινο είτε μαύρο.